Er is een tijd van komen, en een tijd van gaan.

Hallo allemaal!

Het is alweer tijd voor mijn twaalfde en waarschijnlijk laatste blog... Hierbij even een korte update van wat ik sinds mijn moeder weg is nog heb uitgespookt;

We zijn aan het winkelen geweest om het restant van het sponsorgeld uit te geven. We hebben het ziekenhuis verteld hoeveel geld we nog hadden en daarna hebben we aan hun gelaten wat ze hiervoor wouden aanschaffen. We hebben heel veel materiaal gekocht, oa thermometers, sthetoscopen, bloeddrukmeters en operatiemateriaal.

We zijn nog voor de laatste keer een weekendje naar Kigoma geweest. We hebben lekker gegeten, gezwommen bij Jacobsen beach en opstap geweest in de Website pub. Zondags zijn we weer terug gegaan naar Kabanga in de Dalla Dalla. Dat blijft toch een bijzondere gebeurtenis elke keer weer. Ik blijf me elke keer weer verbazen hoeveel mensen er in 1 zo’n busje kunnen. Zit ik al met mijn knieën in mijn nek, met mijn neus in de oksel van een local (en die gebruiken geen deo!), mijn hoofd tegen het plafond, samen met nog 35 mensen in een 20 persoons busje, en nog steeds stopt het busje om er meer mensen met kippen in te stoppen wat vervolgens ook nog lukt!

Verder heb ik nog wat keizersnede en bevallingen gezien en zijn we op bezoek geweest bij de Albino school in het dorp waar ook blinden, doven en lichamelijk gehandicapten woonruimte hebben. Erg indrukwekkend hoe die op één plaats allemaal bij elkaar komen. Mooi om te zien dat ze allemaal met elkaar omgaan, ongeacht welk gebrek.

Verder houden we Kabanga goed op de hoogte wanneer Nederland moet spelen met het WK. In het oranje gekleed en met schmink op het gezicht, hebben we Kabanga onveilig gemaakt. De eerste wedstrijd hebben we gekeken bij de Nursery school waar de studenten nog enthousiaster waren wanneer Nederland scoorde dan de Muzungu’s. Zaterdag hebben we de wedstrijd gekeken in een schuur in het dorp. We hebben de entree betaald voor allemaal kinderen (100 shilling pp = 5 eurocent) zodat zij ook mee konden kijken. Met als voorwaarde dat ze voor Nederland waren natuurlijk!

Maar dit waren de laatste weekjes Kabanga. Wat leek de maand juni in februari een eind weg. Regelmatig heb ik gedacht wat doe ik hier, en wat ben ik hier nog lang! Nu vertrek ik alweer uit Kabanga en als ik terug kijk op de afgelopen 4 maanden is het ontzettend snel gegaan. Ik heb mij hier thuis gevoeld en ik vind het best moeilijk om hier afscheid te nemen. Vrijdagavond zijn we uiteten geweest met Euphrasia (verpleegkundige Maternity) en dr. Kabadi. Zondagavond hadden we ons afscheidsmaal bij de nonnen.

Helga en ik willen via het noorden terugreizen naar Dar es Salaam. Morgenochtend rond 8 uur (dinsdag) vertrekken Helga en ik met de bus naar Mwanza waar we rond 6 uur verwachten aan te komen. Aan het eind van de week gaan we proberen om op safari te gaan. Je hebt in het noorden de parken Serengeti en de Ngorogoro krater. Ook willen we dan de Massai een bezoekje brengen. Vervolgens willen we graag de Kilimanjaro beklimmen als onze portemonnee dat toelaat. Daarna reizen we door naar Dar es Salaam om vanaf daar met de boot naar Zanzibar te gaan, een bountyeiland. Hier ontmoeten we waarschijnlijk ook de rest van de meiden weer en kunnen we deze bijzondere periode op die mooie plek afsluiten. Op 21 juli vertrekken we uit Tanzania richting Cairo. Hopelijk kunnen we in Cairo nog piramides bekijken en dan vertrekken we de 22ste naar Amsterdam!

We hebben hier een mooie tijd gehad, het voelt als een tweede thuis. Ik vertrek hier dus met dubbele gevoelens. Ik kijk uit naar het reizen en naar het thuiskomen, maar ik zal het leventje hier zeker wel missen..

Lieve mensen, bedankt voor de kaartjes, smsjes en ook de reacties op mijn blog! Ik vind het echt geweldig hoe jullie met me meeleven.

“Het was een ervaring om nooit te vergeten.”

Tot in Holland!

Liefs Anneke


Lijstje wat ik niet zal missen;
- die verschrikkelijke koude douche, elke dag maar weer...,
- de regenbuien,
- al die handwasjes,
- de grote variatie aan voedsel..…
- al die beesten die 4x zo groot zijn als in Nederland,
- Onze vieze tekenhond Shedrak die het laatste tijd op mijn kuiten heeft voorzien.
- Vieze sta wc’s bij elk restaurant en discotheek waar het elke keer weer een uitdaging is om niet over je eigen been te plassen.
- dat ze het woord planning hier niet kennen.
- het 5 uur wachten op eten wanneer je uiteten bent. (tot nu toe zijn we allemaal al dronken voordat we het eten voor ons hebben)
- alle spreekwoorden die we er steeds ingooien;
- 'maak je niet dik, dun is de mode'
- 'kindjes in Afrika hebben honger, dus ik ook'
- 'kun je wel lachen... het is om te janken!'
- 'zeur niet, er gaan hier mensen dood van de honger'
- 'je moet goed eten, anders ga je dood' (goed excuus (A))
- 'genezen is beter dan voorkomen'
- 'tis wat...' 'wast maar wat, dan had je er nog wat aan'

Wat ik wel zal missen;
- het contact met de nonnen
- Amarula!
- de heerlijke rustige manier van leven.. geen haast, alles polé polé..
- het samenwonen met Ruel, Cerise en Helga.
- brieven ontvangen van thuis en vriendinnen.
- weekendjes Kigoma;
- dansen in Kibo boys
- nachtzwemmen bij Hilltop
- met zijn zessen in 1 taxi.
- de Tanzaniaanse muziek
- uiteten bij Coast view bij zonsondergang
- 3 tot 4 uur hobbelen in de Dalla Dalla op de heen- en terugweg
- pech krijgen met de Dalla Dalla waardoor de rit 8uur duurt.
- wandelen door het dorp.
- sporten met de plaatselijk bevolking
- pizza eten met Susan
- de aandacht die je krijgt, puur omdat je een Muzungu bent..
- het handen en voeten werk bij het communiceren met de plaatselijke bevolking.
- dat ik hier briefjes van 10.000 aan het uitgeven ben.
- 8 bananen kopen voor 20 eurocent.
- Nederlands voetbal kijken met de plaatselijke bevolking.
- dat iedereen altijd de tijd neemt om gedag te zeggen en te vragen hoe het gaat. Alleen zwaaien zoals in Nederland doen ze hier niet.
- onze spreekwoorden...
- enz enz enz
:SMS update:: 28 juni 2010 :
Hee allemaal!Ik zit nu in Arusha en morgen gaan we op safari,samen met nog 2 Nl meisjes die we in Mwanza hebben ontmoet!we hebben daar een toptijd gehad,!Maar ik stuurde dit smsje eigenlijk om mijn nieuwe nummer te geven,mijn telefoon is nl gestolen zaterdag in de discotheek:(->+255782485844!veel liefs Anneke